nalatywać

nalatywać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, nalatywaćtuję, nalatywaćtuje {{/stl_8}}– nalecieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIb, nalatywaćcę, nalatywaćci, nalatywaćciał, nalatywaćcieli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'lecąc, frunąc, gromadzić się gdzieś w większej liczbie (głównie o owadach, ptakach itp.) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Muchy naleciały do mieszkania. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot., częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'biegnąc, wpadać, uderzać w kogoś lub coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Piłkarze nalecieli na siebie przed bramką. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'lecąc, kierować się na jakiś cel, punkt itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Samoloty nalatują na cel. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}nalatywać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'występować przeciw komuś z zarzutami, atakować kogoś słownie; napadać na kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mąż nalatuje na mnie, że nigdy nie ma mnie w domu. {{/stl_10}}